เมื่อเร็วๆ นี้ ที่หอศิลป์จามจุรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นายสมชาย เสียงหลาย อุปนายกสภามหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต และอดีตปลัดกระทรวงวัฒนธรรม เป็นประธานเปิดนิทรรศการ“ห้วงแห่งความคำนึง In the Abyss of Regard” โดย ดร.คารว์ พยุงพันธ์ อาจารย์ประจำสาขาวิชาศิลปกรรม คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.ราชภัฏภูเก็ต โดยมี นักวิชาการทางศิลปะ ศิลปิน และประชาชนผู้สนใจ เข้าร่วมงานจำนวนมาก

ดร.คารว์ พยุงพันธ์ ได้กล่าวถึงแนวคิดที่ถ่ายทอดผ่านผลงานศิลปะ ห้วงแห่งความคำนึง ว่า “เมื่อมนุษย์เกิดมาบนโลก ล้วนมุ่งหวังแต่ความสุข และความสำเร็จในชีวิตด้วยกันทุกคนทั้งสิ้น โดยเลือกแต่วิธีการหรือแนวทางที่จะทำให้ได้ความสุขและความสำเร็จมาครอง ดังปรากฏในสภาวะสังคมปัจจุบัน จากวิถีชีวิตชนบทสู่สังคมเมือง มุ่งทำงานหาเงินใช้จ่ายในสิ่งที่เกินจากปัจจัยพื้นฐาน อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ที่อยู่อาศัยและการสื่อสาร จนความคิดกลายเป็นแบบสุขนิยม ความมุ่งหวังที่จะได้มาซึ่งความสุขนี้เอง เป็นจุดเริ่มต้นในการกำเนิดสภาพของความคำนึงในสิ่งที่ถูกคาดหวัง เป็นสัญญาณและเป็นเสียง คอยย้ำเตือน ก่อให้เกิดความวิตกจริต แปลกแยก มาโดยตลอด 

ผลจากการกระทำเป็นตัวกำหนดชะตากรรมในการเดินทางของชีวิต ซึ่งมีความแตกต่างกันตามแต่เป้าหมาย บางคนก็ถูกกำแพงของระบบสังคมเป็นตัวควบคุมให้เป็นแนวทางในการเดินทางไปสู่ เป้าหมายโดยที่ไม่รู้ตัว ดังที่ตนเองจะต้องเดินทางห่างออกจากสิ่งที่รัก เพื่อมุ่งหวังที่จะพัฒนาตามความหวังของผู้ที่รัก ความรู้สึกจากการพลัดพรากกระทบวิถีชีวิตอยู่เป็นระยะ แต่ด้วยเป้าประสงค์ที่กำหนดไว้ ทำให้การเดินทางยังคงต้องฝ่าความลำบาก ลอยล่องพบเจอความสุขจากการได้รับของขวัญ ความหนาวยะเยือก โดดเดี่ยวป่วยใจเจ็บกาย ถ่ายเทความรู้สึกร่วมระหว่างชีวิตและการดำดิ่งสู่การแตกสลาย ปวดร้าวจากกฎแห่งสังขาร ปรากฏการที่กระทบความรู้สึกนั้น ล้วนมาจากสภาวะของการเวลาเป็นขั้นบันไดในการเดินทางที่ล่องลอยตามกระแสธาร แห่งความคำนึงของชีวิต 

การสร้างสรรค์ผลงานจิตกรรม ห้วงแห่งความคำนึง มีการศึกษาข้อมูลทั้งจากประสบการณ์และข้อมูลจากธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งได้ผลการวิเคราะห์ข้อมูลและสังเคราะห์เนื้อหาสอดคล้องตามแนวความคิดที่ สำคัญ 2 ด้าน คือ เนื้อหาและองค์ประกอบศิลป์ โดยมีการแสดงเนื้อหาผ่านรูปสัญลักษณ์ รูปทรงมนุษย์ รูปทรงต้นไม้ รูปทรงโบของขวัญ หมอกควัน ก้อนเมฆ เป็นรูปทรงหลัก” 

ด้านศาสตราจารย์ สุชาติ เถาทอง ศิลปินอาวุโสและนักวิชาการศิลปะ แสดงทัศนะถึงผลงานทัศนศิลป์ ห้วงแห่งความคำนึง ว่า “นิทรรศการครั้งนี้ ถือเป็นบทพิสูจน์สำคัญบนเส้นทางศิลปะของคารว์ ที่อยู่ในช่วง ‘การเกิดขึ้น และการตั้งอยู่’ พัฒนาสร้างสรรค์ตามลำดับ ส่วนที่ว่าจะเกิดความเจริญก้าวหน้ามากน้อยเพียงใดก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวเขา เอง เพราะสิ่งนี้นั้นต้องอาศัยการทำงานและประสบการณ์ส่วนตนใช้เป็นไปตามลำดับ หากไม่ทำตามนี้แล้ว การดับไปจะบังเกิดขึ้น ซึ่งโดยความเข้าใจส่วนตนไม่เชื่อว่า ความเป็นเช่นนั้นจะบังเกิดกับศิลปิน ที่ชื่อ คารว์ พยุงพันธ์ อย่างแน่นอน”